Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

the Compositae

  • 1 composé

    composé, e [kɔ̃poze]
    1. adjective
    compound ; [fleur] composite ; [salade] mixed ;  → passé
    2. masculine noun
    * * *

    1.
    composée kɔ̃poze adjectif
    1) ( fait d'éléments divers) [bouquet, style] composite; [salade] mixed
    2) ( affecté) affected

    2.
    nom masculin Chimie compound
    * * *
    kɔ̃poze composé, -e
    1. adj
    1) BIOLOGIE, CHIMIE, LINGUISTIQUE compound
    3) (visage, air) studied
    2. nm
    CHIMIE, LINGUISTIQUE compound
    * * *
    A ppcomposer.
    B pp adj composé de made up of; un groupe composé à 90% de femmes a group of which 90% are women; le groupe est composé à 90% de femmes 90% of the group are women; spectacle composé de trois parties show made up of three parts.
    C adj
    1 ( fait d'éléments divers) [bouquet, style] composite; [salade] mixed;
    2 ( affecté) affected.
    D nm
    1 Chimie compound; composé organique organic compound;
    2 Ling compound.
    E composée nf Bot composite; les composées Compositae.
    ( féminin composée) [kɔ̃poze] adjectif
    1. [formé d'un mélange - bouquet, salade] mixed, composite
    2. [affecté - attitude] studied
    3. BOTANIQUE [feuille] compound
    [inflorescence] composite
    5. LINGUISTIQUE [temps] compound (modificateur)
    6. CHIMIE & ÉCONOMIE & MATHÉMATIQUES compound (modificateur)
    composé nom masculin
    1. [ensemble]
    composé de mixture ou blend ou combination of
    2. CHIMIE & MATHÉMATIQUES compound
    ————————
    composée nom féminin

    Dictionnaire Français-Anglais > composé

  • 2 argumentum

    argūmentum, i, n. [arguo].
    I.
    A.. The means by which an assertion or assumption may be made clear, proved, an argument, evidence, proof (and in particular, that which rests upon facts, while ratio is that which depends upon reasoning):

    argumentum est ratio, quae rei dubiae facit fidem,

    Cic. Top. 2, 7: quid est argumentum? Probabile inventum ad faciendam fidem, id. Part. Or. 2:

    argumentum est ratio probationem praestans, quā colligitur aliquid per aliud, et quae, quod est dubium, per id quod dubium non est, confirmat,

    Quint. 5, 10, 11:

    de eā re signa atque argumenta paucis verbis eloquar,

    Plaut. Am. 5, 1, 35; 1, 1, 267; id. Rud. 4, 3, 84; id. Truc. 2, 6, 26 al.:

    commemorando Argumenta fidem dictis conradere,

    Lucr. 1, 401; so id. 1, 417:

    argumenta multa et firma ad probandum,

    Cic. Brut. 78, 272:

    aliquid exemplis magis quam argumentis refellere,

    id. de Or. 1, 19, 88:

    argumento esse,

    Liv. 5, 44; 39, 51:

    litterae ad senatum missae argumentum fuere, etc.,

    id. 8, 30:

    In argumentum fidei retentum pallium ostendit marito,

    Vulg. Gen. 39, 16; ib. Act. 1, 3:

    inopia fecerat eam (rem parvam) argumentum ingens caritatis,

    Liv. 5, 47:

    libertatis argumentum,

    Tac. G. 25:

    Est fides argumentum non apparentium,

    Vulg. Heb. 11, 22:

    addit pro argumento,

    Suet. Calig. 8:

    velut argumentum rursus conditae urbis,

    id. ib. 16:

    levibus utrimque argumentis,

    id. Galb. 7 et saep.—
    B.
    A sign by which any thing is known, a mark, token, evidence:

    animi laeti Argumenta,

    signs, indications, Ov. M. 4, 762:

    voti potentis,

    id. ib. 8, 745: unguentarii myrrham digerunt haud difficulter odoris atque pinguetudinis argumentis, according to the indications of smell, etc., Plin. 12, 15, 35, § 68:

    caelum quidem haud dubie caelati argumenti dicimus,

    id. 2, 4, 3, § 8:

    amoris hoc est argumentum, non malignitatis,

    Petr. 137, 8:

    argumenta viri, i. e. indicia,

    Juv. 9, 85 al. —
    II.
    The matter which lies at the basis of any written or artistic representation, contents, subject, theme, argument, hupothesis:

    Argumentum plura significat. Nam et fabulae ad actum scaenicarum compositae argumenta dicuntur: et orationum Ciceronis velut thema ipse exponens Pedianus, argumentum, inquit, tale est: quo apparet omnem ad scribendum destinatam materiam ita appellari,

    Quint. 5, 10, 9 and 10.
    A.
    Of every kind of representation in writing.
    1.
    Lit.:

    argumentum est ficta res, quae tamen fieri potuit,

    Cic. Inv. 1, 19; id. Att. 15, 4, 3:

    tabulae novae, quid habent argumenti, nisi ut, etc.,

    what is their drift? what do they mean? id. Off. 2, 23, 84:

    epistulae,

    id. Att. 10, 13; 9, 10; 1, 19.
    a.
    But esp. freq., the subject-matter of a poem or fictitious writing, the subject, contents:

    post argumentum hujus eloquar tragoediae,

    Plaut. Am. prol. 51; cf. id. ib. 96; so id. Trin. 3, 2, 81:

    argumentum narrare,

    Ter. And. prol. 6:

    fabulae,

    id. Ad. prol. 22:

    Livius Andronicus ab saturis ausus est primus argumento fabulam serere,

    i. e. a scenic representation of a subject in its connection, Liv. 7, 2:

    spectaculum, quo argumenta inferorum explicarentur,

    Suet. Calig. 57.—Hence,
    b.
    Meton. ( part for the whole), a poem in gen.:

    explicare argumenti exitum,

    Cic. N. D. 1, 20, 53:

    hoc argumento se describi sentiat,

    Phaedr. 4, 8; so id. 4, 16; 5, 3; cf. Enn. ap. Gell. 2, 29 fin.:

    sumque argumenti conditor ipse mei,

    I am myself the subject of my poem, Ov. Tr. 5, 1, 10.—
    2.
    Trop., intrinsic worth, reality, truth:

    haec tota fabella... quam est sine argumento,

    without value, reality, Cic. Cael. 27:

    non sine argumento maledicere,

    not without some reason, id. ib. 3 fin.
    B.
    The subject of artistic representations ( sculpture, painting, embroidery. etc.):

    ex ebore diligentissime perfecta argumenta erant in valvis,

    Cic. Verr. 2, 4, 56:

    (cratera) fabricaverat Alcon Hyleus, et longo caelaverat argumento,

    Ov. M. 13, 684; cf. id. ib. 2, 5 sq.:

    vetus in telā deducitur argumentum,

    id. ib. 6, 69; Verg. A. 7, 791:

    Parrhasii tabulae,

    Suet. Tib. 44.— In philos. lang., a conclusion, a syllogism:

    Nam concludi non potest nisi iis, quae ad concludendum sumpta erunt, ita probatis ut falsa ejusdem modi nulla possint esse,

    Cic. Ac. 2, 14, 44 al.

    Lewis & Short latin dictionary > argumentum

  • 3 imago

    ĭmāgo, ĭnis, f. [cf. imitor], an imitation, copy of a thing, an image, likeness (i. e. a picture, statue, mask, an apparition, ghost, phantom; the latter only poet. and in post-Aug. prose; cf.: simulacrum, effigies, statua, sigillum): imago ab imitatione dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf.: imago dicitur quasi imitago, Porphyr. Hor. C. 1, 12, 4.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a representation, likeness (usu. of a person), statue, bust, picture:

    Spartiates Agesilaus neque pictam neque fictam imaginem suam passus est esse... unus Xenophontis libellus in eo rege laudando facile omnes imagines omnium statuasque superavit,

    Cic. Fam. 5, 12, 7:

    Demosthenes, cujus nuper inter imagines tuas ac tuorum imaginem ex aere vidi,

    id. Or. 31, 110:

    Epicuri in poculis et in anulis,

    id. Fin. 5, 1, 3: hominis imaginem gypso e facie ipsa primus omnium expressit ceraque in eam formam gypsi infusa emendare instituit Lysistratus Sicyonius, Plin. 35, 12, 44, § 153:

    Africani,

    Cic. Rep. 6, 10:

    mulieris,

    Quint. 7, 7, 5:

    Antigoni,

    id. 2, 13, 12:

    depictam in tabula sipariove imaginem rei,

    id. 6, 1, 32:

    si in tabula mea aliquis pinxerit velut imaginem,

    Gai. Inst. 2, 78:

    cereae,

    Hor. Epod. 17, 76; id. S. 1, 8, 43:

    ut dignus venias hederis et imagine macra,

    Juv. 7, 29:

    hoc tibi sub nostra breve carmen imagine vivat,

    Mart. 9, 1:

    epistula atque imago me certum fecit,

    i. e. the image on the seal, the signet, Plaut. Ps. 4, 6, 35; 4, 2, 29; 4, 7, 105:

    nunc amici anne inimici sis imago, Alcesime, mihi, sciam,

    i. e. will act like a friend, Plaut. Cas. 3, 1, 1.—
    2.
    A phantom, ghost, apparition:

    infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae Visa mihi ante oculos et nota major imago,

    Verg. A. 2, 773; cf.:

    et nunc magna mei sub terras ibit imago,

    shade, spirit, Verg. A. 4, 654; Plin. Ep. 7, 27, 6; cf. id. ib. 1:

    non vanae redeat sanguis imagini,

    Hor. C. 1, 24, 15:

    (somnus) Vanum nocturnis fallit imaginibus,

    Tib. 3, 4, 56; cf. Hor. C. 3, 27, 40; Suet. Aug. 94; id. Calig. 50:

    te videt in somnis, tua sacra et major imago humana turbat pavidum,

    Juv. 13, 221:

    quid natum totiens falsis Ludis imaginibus?

    phantoms, Verg. A. 1, 408:

    ubique pavor et plurima mortis imago,

    id. ib. 2, 369; cf.:

    repetitaque mortis imago,

    Ov. M. 10, 726:

    lurida mortis imago,

    Petr. 123, v. 257:

    varia pereuntium forma et omni imagine mortium,

    Tac. H. 3, 28:

    caesorum insepultorumque,

    id. A. 1, 62:

    supremorum (i. e. funeris) imago,

    id. H. 4, 45.— Poet.:

    genitiva (with forma),

    natural shape, figure, Ov. M. 3, 331; so,

    rudis et sine imagine tellus (= informis),

    shapeless, id. ib. 1, 87.—
    B.
    In partic., an ancestral image of a distinguished Roman (of one who had been aedile, praetor, or consul; usually made of wax, and placed in the atrium of a Roman house, and carried in funeral processions.—
    (α).
    In plur.: obrepsisti ad honores errore hominum, commendatione fumosarum imaginum, quarum simile habes nihil praeter colorem, of smoky (i. e. old) ancestral images, Cic. Pis. 1, 1; cf. Sen. Ben. 3, 28, 1; Plin. 35, 2, 2, § 6:

    si quid deliquero, nullae sunt imagines, quae me a vobis deprecentur,

    no ancestors of distinction, Cic. Agr. 2, 36, 100; cf.:

    quia imagines non habeo et quia mihi nova nobilitas est,

    Sall. J. 85, 25:

    qui imagines familiae suae consecuti sunt,

    Cic. Agr. 2, 1, 1:

    homo veteris prosapiae ac multarum imaginum,

    Sall. J. 85, 10:

    majorum imagines,

    id. ib. 5, 5; Suet. Vesp. 1:

    multis in familia senatoriis imaginibus,

    id. Aug. 4:

    esto beata, funus atque imagines Ducant triumphales tuum,

    Hor. Epod. 8, 11:

    qui stupet in titulis et imaginibus,

    id. S. 1, 6, 17; Plin. 35, 2, 2, § 6 sqq.; Prop. 2, 13, 19; Suet. Vesp. 19.—
    (β).
    In sing. (rare):

    jus imaginis,

    Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36:

    imaginis ornandae causa,

    id. Sest. 8, 19:

    vir honoratissimae imaginis futurus ad posteros,

    Liv. 3, 58, 2:

    clarum hac fore imagine Scaptium,

    would become an aristocrat, id. 3, 72, 4, v. Weissenb. ad loc.:

    Tunc Cotta ne imago Libonis exsequias posterorum comitaretur censuit,

    Tac. A. 2, 32.
    II.
    Transf., a reverberation of sound, an echo (mostly poet.):

    (mellaria facere oportet) potissimum ubi non resonent imagines,

    Varr. R. R. 3, 16, 12:

    concava pulsu Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago,

    Verg. G. 4, 50; cf. Sil. 14, 365:

    alternae deceptus imagine vocis: Huc coëamus ait... Coëamus retulit Echo,

    Ov. M. 3, 385:

    cujus recinit jocosa Nomen imago,

    Hor. C. 1, 12, 4; so,

    jocosa Vaticani montis,

    id. ib. 1, 20, 8:

    vaga,

    Val. Fl. 3, 596.
    III.
    Trop.
    A.
    In gen., an image or likeness of a thing formed in the mind, a conception, thought, imagination, idea:

    Scipionis memoriam atque imaginem sibi proponere,

    Cic. Lael. 27, 102:

    magnam partem noctium in imagine tua vigil exigo,

    Plin. Ep. 7, 5, 1:

    Verginium cogito, Verginium video, Verginium jam vanis imaginibus audio,

    id. ib. 2, 1, 12: imagines, quae eidôla nominant, quorum incursione non solum videmus, sed etiam cogitamus, Cic. Fin. 1, 6, 21; cf.:

    imagines extrinsecus in animos nostros per corpus irrumpere,

    id. Ac. 2, 40, 125: plena sunt imaginum omnia, nulla species cogitari potest nisi pulsu imaginum, etc.; id. Div. 2, 67, 137 sq.: unum aliquem te ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri, an image of the olden time, id. Sest. 8, 19; cf.:

    expressam imaginem vitae quotidianae videre,

    id. Rosc. Am. 16, 47:

    quidnam illi consules dictatoresve facturi essent, qui proconsularem imaginem tam saevam ac trucem fecerint, i. e. by cruelty in office,

    Liv. 5, 2, 9:

    naturae... urbis et populi,

    Cic. Rep. 2, 39 fin.:

    justitiae,

    Quint. 2, 20, 6:

    virtutis,

    id. 10, 2, 15:

    similitudines ad exprimendas rerum imagines compositae,

    id. 8, 3, 72: illae rerum imagines, quas vocari phantasias indicavimus, id. 10, 7, 15:

    conscripta formantur imagine templa,

    plans, Stat. S. 3, 1, 117:

    scipione determinata prius templi imagine in solo,

    Plin. 28, 2, 4, § 15:

    tua, pater Druse, imago,

    memory, Tac. A. 1, 13:

    magna illic imago tristium laetorumque,

    recollection, id. ib. 2, 53:

    si te nulla movet tantae pietatis imago,

    Verg. A. 6, 405.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet., a figurative representation, similitude, comparison:

    comparabile est, quod in rebus diversis similem aliquam rationem continet. Ejus partes sunt tres: imago, collatio, exemplum. Imago est oratio demonstrans corporum aut naturarum similitudinem, etc.,

    Cic. Inv. 1, 30, 49; cf.:

    imago est formae cum forma cum quadam similitudine collatio,

    Auct. Her. 4, 49, 62; Sen. Ep. 59, 92; Quint. 6, 1, 28; Hor. S. 2, 3, 320; id. Ep. 1, 7, 34.—
    2.
    With the idea predominating of mere imitation, in opp. to what is original or real, a mere form, image, semblance, appearance, shadow:

    consectatur nullam eminentem effigiem virtutis, sed adumbratam imaginem gloriae,

    Cic. Tusc. 3, 2, 3:

    nos veri juris germanaeque justitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus: umbra et imaginibus utimur,

    id. Off. 3, 17, 69; cf.:

    non in umbra et imagine civitatis, etc.,

    id. Rep. 2, 30; and:

    umbram equitis Romani et imaginem videtis,

    id. Rab. Post. 15, 41:

    haec ars tota dicendi, sive artis imago quaedam est et similitudo, habet hanc vim, ut, etc.,

    id. de Or. 2, 87, 356:

    judiciorum,

    only the appearance of courts, id. Sest. 13, 30; cf.:

    imaginem rei publicae nullam reliquissent,

    id. Agr. 2, 32, 88:

    his quoque imaginibus juris spretis,

    Liv. 41, 8, 10:

    imaginem retinendi largiendive penes nos, vim penes Parthos,

    Tac. A. 15, 14:

    habitu et ore ad exprimendam imaginem honesti exercitus,

    the pretence, id. ib. 16, 32; 6, 27; id. H. 1, 84; 3, 70:

    qui faciem eloquentiae, non imaginem praestaret,

    id. Or. 34:

    nec imagine rerum, sed rebus incendit,

    Quint. 10, 1, 16:

    in falsa rerum imagine detineri,

    id. 10, 5, 17; cf.:

    nullo quippe alio vincis discrimine, quam quod illi (hermae) marmoreum caput est, tua vivit imago,

    Juv. 8, 55.—
    3.
    A representative: non in effigies mutas divinum (Augusti) spiritum transfusum;

    sed imaginem veram, caelesti sanguine ortam, intellegere discrimen, etc.,

    Tac. A. 4, 52.—
    4.
    That which suggests or recalls something by resemblance, a reminder:

    me consolatur recordatio meorum temporum, quorum imaginem video in rebus tuis,

    Cic. Fam. 1, 6, 2:

    a Corbulone petierat, ne quam imaginem servitii Tiridates perferret,

    nothing to suggest slavery, Tac. A. 15, 31; cf.:

    moriar, si praeter te quemquam reliquum habeo, in quo possim imaginem antiquae et vernaculae festivitatis adgnoscere,

    Cic. Fam. 9, 15, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > imago

  • 4 coma

        coma ae, f, κόμη, the hair of the head, hair: calamistrata: flava, H.: intonsa, V.: deciderint comae, H.: compositae, O.: comas religata, H.: positu variare, O.: scissa comam, V.: laniata comas, O.: aurea, the golden fleece.—Foliage, leaves (poet.): redeunt Arboribus comae, H.: hyacinthi, V.—The wool on parchment, Tb.—Sunbeams, rays, Ct.
    * * *
    I
    hair, hair of head, mane of animal; wool, fleece; foliage, leaves; rays
    II

    Latin-English dictionary > coma

  • 5 everlasting

    {evə'la:stiŋ}
    I. 1. вечен, безкраен, безспирен, непрекъснат, нескончаем
    2. неувяхващ (за цвете и прен.)
    II. 1. разг. вечност
    for EVERLASTING завинаги, вечно, непрекъснато
    from EVERLASTING от памтивека
    2. бот. неувехка, имортела
    3. вид здрав вълнен плат
    4. the Е. бог
    * * *
    {evъ'la:stin} а 1. вечен; безкраен, безспирен; непрекъсна(2) {evъ'la:stin} n 1. разг. вечност; for everlasting завинаги, веч
    * * *
    траен; постоянен; безкраен; вечен; неспирен; неугасващ; непрекъснат;
    * * *
    1. for everlasting завинаги, вечно, непрекъснато 2. from everlasting от памтивека 3. i. вечен, безкраен, безспирен, непрекъснат, нескончаем 4. ii. разг. вечност 5. the Е. бог 6. бот. неувехка, имортела 7. вид здрав вълнен плат 8. неувяхващ (за цвете и прен.)
    * * *
    everlasting[¸evə´la:stiʃ] I. adj 1. вечен; прен. безкраен, безспирен; непрекъснат, постоянен; 2. ост. траен, издръжлив; \everlasting colours трайни бои; FONT face=Times_Deutsch◊ adv everlastingly; II. n 1. разг. вечност; for \everlasting завинаги, вечно; he is for \everlasting on the grouse разг. той не престава да мърмори (мрънка); той непрекъснато мърмори; from \everlasting от памтивека; 2. бот. безсмъртниче, сем. Compositae, имортела, сухо цвете (и \everlasting flower); 3. вид здрав вълнен плат.

    English-Bulgarian dictionary > everlasting

  • 6 thistle

    ˈθɪsl сущ.;
    бот. чертополох (тж. как эмблема Шотландии) (ботаника) чертополох (Carduus gen.) - * family( ботаника) семейство сложноцветных (Compositae) чертополох (эмблема Шотландии) (Т.) шотландский рыцарский орден (тж. Order of the T.) (ботаника) осот( Cirsium gen.) > to grasp the * firmly смело встречать трудности, не бояться трудностей thistle бот. чертополох (тж. как эмблема Шотландии)

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > thistle

  • 7 thistle

    [ʹθıs(ə)l] n
    1. 1) бот. чертополох (Carduus gen.)

    thistle family - бот. семейство сложноцветных ( Compositae)

    2) чертополох ( эмблема Шотландии)
    2. (Thistle) шотландский рыцарский орден (тж. Order of the Thistle)
    3. бот. осот (Cirsium gen.)

    to grasp the thistle firmly - смело встречать трудности, не бояться трудностей

    НБАРС > thistle

  • 8 thistle

    n ж. ім'я
    Тісл
    * * *
    n
    1) бoт. будяк (Carduus gen.); thistle family бoт. сімейство складноцвітих ( Compositae); будяк ( емблема Шотландії)
    2) (Thistle) шотландський лицарський орден (тж. Order of the Thistle)
    3) бoт. осот (Cirsium gen.)
    ••

    to grasp the-a firmly — сміло зустрічати труднощі, не боятися труднощів

    English-Ukrainian dictionary > thistle

  • 9 thistle

    n
    1) бoт. будяк (Carduus gen.); thistle family бoт. сімейство складноцвітих ( Compositae); будяк ( емблема Шотландії)
    2) (Thistle) шотландський лицарський орден (тж. Order of the Thistle)
    3) бoт. осот (Cirsium gen.)
    ••

    to grasp the-a firmly — сміло зустрічати труднощі, не боятися труднощів

    English-Ukrainian dictionary > thistle

  • 10 adtempto

    at-tento ( adtempto, K. and H.; at-tempto, Kayser, Rib., Halm, Queck), āvi, ātum, 1, v. a., lit., to strive after something, to attempt, essay, try, make trial of; to solicit; to assail, attack (class. in prose and poetry):

    digitis mollibus arcum attemptat,

    attempts to draw, Claud. Rapt. Pros. 3, 217:

    aliquem lacrimis,

    to attempt to move, Val. Fl. 4, 11:

    praeteriri omnino fuerit satius quam attemptatum deseri,

    begun, Cic. de Or. 3, 28, 110:

    attemptata defectio,

    the attempted revolt, Liv. 23, 15, 7 (Weissenb., temptata):

    omnium inimicos diligenter cognoscere, colloqui, attemptare,

    Cic. Verr. 2, 2, 54:

    Capuam propter plurimas belli opportunitates ab illā impiā et sceleratā manu attemptari suspicabamur,

    i. e. moved by persuasion to revolt, id. Sest. 4:

    ne compositae orationis insidiis sua fides attemptetur,

    id. Or. 61, 208:

    mecum facientia jura Si tamen adtemptas,

    i. e. attempt to shake, attack, Hor. Ep. 2, 2, 23:

    nec hoc testamentum ejus quisquam attemptavit,

    sought to annul, Val. Max. 7, 8, 3; so,

    sententiam judicis,

    Dig. 12, 6, 23: pudicitiam, to seek to defile or pollute, ib. 47, 10, 10:

    annonam,

    to make dearer, ib. 47, 11, 6.—Of a hostile attack:

    vi attemptantem repellere,

    Tac. A. 13, 25:

    jam curabo sentiat, Quos attentārit,

    Phaedr. 5, 2, 7:

    haud illum bello attemptare juvencis Sunt animi,

    Stat. Th. 4, 71.— Trop.: Quae aegritudo insolens mentem attemptat tuam? Pac. ap. Non. p. 322, 18 (Trag. Rel. p. 84 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > adtempto

  • 11 attempto

    at-tento ( adtempto, K. and H.; at-tempto, Kayser, Rib., Halm, Queck), āvi, ātum, 1, v. a., lit., to strive after something, to attempt, essay, try, make trial of; to solicit; to assail, attack (class. in prose and poetry):

    digitis mollibus arcum attemptat,

    attempts to draw, Claud. Rapt. Pros. 3, 217:

    aliquem lacrimis,

    to attempt to move, Val. Fl. 4, 11:

    praeteriri omnino fuerit satius quam attemptatum deseri,

    begun, Cic. de Or. 3, 28, 110:

    attemptata defectio,

    the attempted revolt, Liv. 23, 15, 7 (Weissenb., temptata):

    omnium inimicos diligenter cognoscere, colloqui, attemptare,

    Cic. Verr. 2, 2, 54:

    Capuam propter plurimas belli opportunitates ab illā impiā et sceleratā manu attemptari suspicabamur,

    i. e. moved by persuasion to revolt, id. Sest. 4:

    ne compositae orationis insidiis sua fides attemptetur,

    id. Or. 61, 208:

    mecum facientia jura Si tamen adtemptas,

    i. e. attempt to shake, attack, Hor. Ep. 2, 2, 23:

    nec hoc testamentum ejus quisquam attemptavit,

    sought to annul, Val. Max. 7, 8, 3; so,

    sententiam judicis,

    Dig. 12, 6, 23: pudicitiam, to seek to defile or pollute, ib. 47, 10, 10:

    annonam,

    to make dearer, ib. 47, 11, 6.—Of a hostile attack:

    vi attemptantem repellere,

    Tac. A. 13, 25:

    jam curabo sentiat, Quos attentārit,

    Phaedr. 5, 2, 7:

    haud illum bello attemptare juvencis Sunt animi,

    Stat. Th. 4, 71.— Trop.: Quae aegritudo insolens mentem attemptat tuam? Pac. ap. Non. p. 322, 18 (Trag. Rel. p. 84 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > attempto

  • 12 attento

    at-tento ( adtempto, K. and H.; at-tempto, Kayser, Rib., Halm, Queck), āvi, ātum, 1, v. a., lit., to strive after something, to attempt, essay, try, make trial of; to solicit; to assail, attack (class. in prose and poetry):

    digitis mollibus arcum attemptat,

    attempts to draw, Claud. Rapt. Pros. 3, 217:

    aliquem lacrimis,

    to attempt to move, Val. Fl. 4, 11:

    praeteriri omnino fuerit satius quam attemptatum deseri,

    begun, Cic. de Or. 3, 28, 110:

    attemptata defectio,

    the attempted revolt, Liv. 23, 15, 7 (Weissenb., temptata):

    omnium inimicos diligenter cognoscere, colloqui, attemptare,

    Cic. Verr. 2, 2, 54:

    Capuam propter plurimas belli opportunitates ab illā impiā et sceleratā manu attemptari suspicabamur,

    i. e. moved by persuasion to revolt, id. Sest. 4:

    ne compositae orationis insidiis sua fides attemptetur,

    id. Or. 61, 208:

    mecum facientia jura Si tamen adtemptas,

    i. e. attempt to shake, attack, Hor. Ep. 2, 2, 23:

    nec hoc testamentum ejus quisquam attemptavit,

    sought to annul, Val. Max. 7, 8, 3; so,

    sententiam judicis,

    Dig. 12, 6, 23: pudicitiam, to seek to defile or pollute, ib. 47, 10, 10:

    annonam,

    to make dearer, ib. 47, 11, 6.—Of a hostile attack:

    vi attemptantem repellere,

    Tac. A. 13, 25:

    jam curabo sentiat, Quos attentārit,

    Phaedr. 5, 2, 7:

    haud illum bello attemptare juvencis Sunt animi,

    Stat. Th. 4, 71.— Trop.: Quae aegritudo insolens mentem attemptat tuam? Pac. ap. Non. p. 322, 18 (Trag. Rel. p. 84 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > attento

  • 13 instruo

    in-strŭo, xi ( perf. sync. instruxti, Plaut. Mil. 4, 1, 34), ctum, 3, v. a., to build in or into; to build,, erect, construct (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    contabulationem in parietes,

    Caes. B. C. 2, 9:

    tubulos in earum (cloacarum) parietibus,

    Vitr. 5, 9, 7:

    muros,

    Nep. Them. 6:

    aggerem,

    Tac. H. 2, 22.—
    B.
    In partic.
    1.
    To set in order, draw up in battle array:

    legiones,

    Plaut. Am. 1, 1, 66:

    aciem,

    Cic. Mur. 9, 22; id. Phil. 4, 5, 11:

    contra copias praesidia vestrosque exercitus,

    id. Cat. 2, 11 init.—Absol.:

    ad instruendum spatium,

    Liv. 9, 37, 3; 10, 19, 15; 24, 48, 11:

    insidias in loco aliquo,

    to lay an ambush, id. Clu. 66, 190; cf.:

    quem insidiis instruendis locum?

    Liv. 6, 23, 6:

    acies circa vallum,

    id. 3, 22, 5:

    ad hunc modum aciem,

    Caes. B. C. 3, 88:

    postremo in plures ordines,

    Liv. 8, 8, 4:

    naves,

    Just. 5, 4, 1.—
    2.
    To prepare, make ready, furnish, provide, to equip, fit out (with necessaries):

    domum,

    Cic. Verr. 2, 4, 5, § 9:

    instruere et parare convivium omnibus rebus,

    id. ib. 2, 4, 27, §

    62: mensas,

    Verg. A. 3, 231; Ov. M. 8, 571:

    agrum,

    to stock, furnish, Liv. 6, 5, 5:

    hortos,

    Col. 11, 2, 25; Plin. Ep. 8, 18, 11:

    frumento et stipendio victorem,

    Just. 6, 6:

    et dotare filiam,

    Suet. Vesp. 14:

    mulieri aurum atque ornamenta,

    Plaut. Mil. 4, 1, 35:

    instruit focum provincia,

    Juv. 5, 97:

    socios simul instruit armis,

    Verg. A. 8, 80:

    concubinas securibus peltisque,

    Suet. Ner. 44:

    Xerxes bellum per quinquennium instruxit,

    Just. 2, 10, 12; 8, 5, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to procure, provide for, prepare for, furnish:

    accusationem,

    Cic. Clu. 6:

    causam,

    Plin. Ep. 10, 85:

    in instruendo (orationem) dissipatus,

    in arranging, Cic. Brut. 59, 216: se, to furnish, prepare one ' s self:

    ad judicium nondum se satis instruxerat,

    id. Verr. 2, 4, 19:

    neque spatium erat instruendi bellum,

    Just. 8, 5, 2. —
    B.
    In partic., to provide with information, to teach, instruct:

    (oratores) parum his artibus instructos vidimus,

    Cic. Brut. 59, 214:

    judicem notitiā rerum,

    Quint. 4, 2, 24:

    juvenes salubribus praeceptis,

    Petr. 140: aliquem scientiā alicujus rei, Quint. prooem. § 23; cf. id. 1, 10, 5; 2, 4, 20; 2, 5, 1 al.— Absol., Just. praef. 4 (but in Cic. Cael. 30, 72, the true reading is instituimur).—
    2.
    To plan, devise:

    magnas res hic agito in mentem instruere,

    Plaut. Rud. 4, 2, 31:

    instruendae fraudi intentior,

    Liv. 23, 35, 14: insidias [p. 971] mihi, Cat. 18 (21), 7.—Hence, instructus, a, um, P. a., ordered, drawn up; furnished, provided with any thing.
    A.
    Lit.:

    exercitus ita stetit instructus, ut, etc.,

    Liv. 4, 18:

    acies,

    Caes. B. G. 1, 48:

    domicilia rebus iis omnibus, quibus, etc.,

    Cic. N. D. 2, 37, 95:

    instructa et exornata domus,

    provided with necessaries, id. Verr. 2, 2, 34, § 84:

    instructae ornataeque naves,

    id. ib. 2, 5, 51, §

    133: instructae atque ornatae omnibus rebus copiae,

    id. de Imp. Pomp. 8:

    omnibus rebus instructum et paratum convivium,

    id. Verr. 2, 4, 27.—
    B.
    Trop.
    1.
    Arranged, prepared; instructed:

    jam instructa sunt mihi in corde consilia omnia,

    Ter. Phorm. 2, 2, 7:

    res satis scite instructae et compositae,

    Cic. Leg. 1, 13, 39:

    ad permovendos animos instructi et parati,

    id. Or. 5:

    ad mortem contemnendam,

    id. Fin. 2, 17:

    ad dicendum instructissimus,

    id. de Or. 3, 8.—
    2.
    Instructed, versed in:

    in jure civili,

    Cic. de Or. 1, 58, 249:

    omnibus ingenuis artibus,

    id. ib. 1, 16, 73:

    a jure civili, ab historia instructior (v. ab),

    id. Brut. 43.—

    In a bad sense: accusatores instructi et subornati,

    prepared, instructed, Cic. Vatin. 1, 3:

    vitiis instructior,

    Hor. Ep. 1, 18, 25.— Adv.: instructē, with great preparation; only comp.:

    ludos opulentius instructius facere,

    Liv. 1, 35, 7:

    instructius accusare,

    App. Mag. 34, p. 296.

    Lewis & Short latin dictionary > instruo

См. также в других словарях:

  • Compositae — Com*pos i*t[ae], n. pl. [NL., from L. compositus made up of parts. See {Composite}.] (Bot.) A large family of dicotyledonous plants, having their flowers arranged in dense heads of many small florets and their anthers united in a tube. The daisy …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Compositae — Korbblütler Margerite (Leucanthemum vulgare), Asteroideae, Illustration: (2) zygomorphe Zunge …   Deutsch Wikipedia

  • Compositae — noun plants with heads composed of many florets: aster; daisy; dandelion; goldenrod; marigold; lettuces; ragweed; sunflower; thistle; zinnia • Syn: ↑family Compositae, ↑Asteraceae, ↑family Asteraceae, ↑aster family • Hypernyms: ↑ …   Useful english dictionary

  • Compositae — Com·pos·i·tae (kəm pozґĭ te) a large family of flowering herbs, shrubs, and trees having composite flower heads in which a number of small florets are on each head; many well known genera such as Chrysanthemum, the sunflowers, and the… …   Medical dictionary

  • Garden in the Woods — Una vista de Garden in the Woods . El Jardín en los Bosques (en inglés: Garden in the Woods), es un jardín botánico de 45 acres (180,000 m²) de extensión que se encuentra en el interior de un bosque. Es la sede de la organización sin ánimo de… …   Wikipedia Español

  • Biodiversity of New Caledonia — The Biodiversity of New Caledonia is considered to be one of the most important in the world. New Caledonia, a large south Pacific island group about 1,200 km east of Australia, supports high levels of endemism, with many unique plants,… …   Wikipedia

  • SPICES — The Bible has no special word for spice. In the talmudic and midrashic literature the term tavlin is used, from the verb tavel (תבל), which is apparently connected with the root balol ( to mix ). This term was employed metaphorically by R. Joshua …   Encyclopedia of Judaism

  • Asteraceae —   Asteraceae …   Wikipedia Español

  • Asteraceae — Temporal range: 49–0 Ma …   Wikipedia

  • John Cameron Semple — Nacimiento 1947 Residencia Canadá, EE.UU. Nacionalidad canadiense Campo botánico, profesor …   Wikipedia Español

  • Cichorioideae — Cichorium intybus Scientific classification Kingdom: Plantae …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»